ضوابط نقشه شهرداری برای افراد معلول

اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه (بخش ۳)

در این مقاله به بررسی اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه خواهیم پرداخت. در صورتی که بخش اول و دوم این مقاله را مطالعه نکرده اید از طریق لینک زیر وارد شوید. بیشتر بخوانید: اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه (بخش ۱) اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه (بخش 2)...

اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه (بخش ۲)

در این مقاله به بررسی اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه خواهیم پرداخت. در صورتی که بخش اول این مقاله را مطالعه نکرده اید از طریق لینک زیر وارد شوید. اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه (بخش 1) سيستم هاي ناوبري فرودگاهها ILS چيست سابقهً پيدايش روشهاي مختلف جهت...

اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه (بخش ۱)

در این مقاله به بررسی اصول کلی و ضوابط طراحی معماری فرودگاه خواهیم پرداخت. فرودگاه محلي است که براي نشست و برخاست هواپيماها تعيين شده است. در حاليکه فرودگاه هاي کوچک که معمولا با نام هائي ازقبيل aerodrome, airfield ياlanding strip ناميده ميشوند- ممکن است از باندهاي...

اصول طراحی معماری پذیرایی به روش پلان باز

   آیا به دنبال ایده های اتاق نشیمن با طراحی معماری پلان باز هستید؟ زندگی در خانه ای با طرح پلان باز به آرامی به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل شده است ، از یک دفتر خانه در داخل یک اتاق نشیمن گرفته تا یک آشپزخانه. این فضاها باید به خوبی طراحی شده و بتوانند از...

ساختمان­های عمومی

در این مطلب به تشریح ضوابط نقشه شهرداری برای افراد معلول در ساختمانهای عمومی می پردازیم.ساختمان­های عمومی در این ضوابط و مقررات، آن دسته از ساختمان­هایی هستند که یکی از انواع خدمات عمومی را در اختیار افراد جامعه قرار می­دهند. در طراحی این گونه ساختمان­ها باید ضوابط زیر رعایت گردد.

۱-۱ عناصر مشترک در کلیه ساختمان­های عمومی

۱-۱-۱ ورودی ­ها

۱-۱-۱-۱ ورودی اصلی باید برای استفاده همگان قابل دسترس باشد.

۱-۱-۱-۲ پیاده­ رو منتهی به ورودی قابل دسترس باید با علایم حسی برای افراد نابینا و نیمه بینا مشخص شود.

۱-۱-۱-۳ ورودی ساختمان حتی­ الامکان هم سطح پیاده ­رو باشد.

۱-۱-۱-۴ حداقل عمق فضای جلو ورودی ۱۴۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۱-۵ حداقل عرض بازشوی ساختمان ۱۰۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۱-۶ ورودی­ های قابل دسترس باید توسط راه قابل دسترس به ایستگاه وسایل نقلیه عمومی، پارکینگ قابل دسترس و محل­های سوار شدن مسافران و نیز به خیابان­های عمومی و پیاده­روها مرتبط باشند.

۱-۱-۱-۷ ورودی­ ها باید با ایجاد راه قابل دسترس به تمام فضاها و عناصر قابل دسترس در داخل بنا با تسهیلات، مرتبط باشند.

۱-۱-۲ راهرو

۱-۱-۲-۱ حداقل عرض راهرو ۱۴۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۲-۲ اشیای نصب شده روی دیوار راهرو، که لبه خارجی آن­ها بین ۷۰ تا ۲۰۰ سانتی­متر بالای کف تمام شده باشد، نباید بیش از ۱۰ سانتی­متر در مسیر راهرو پیشامدگی داشته باشد. پیشامدگی اشیای نصب شده روی دیوار راهرو که ارتفاع لبه خارجی آن­ها کمتر از ۷۰ سانتی­متر از کف تمام شده است، مشروط بر آن که عرض مفید عبوری بند ۴-۱-۲-۱ رعایت گردد، به هر اندازه از دیوار مجاز است.

۱-۱-۲-۳ کف راهرو باید غیرلغزنده باشد و از نصب کف پوش­ها با پرز بلند خودداری شود.

۱-۱-۲-۴ چنانچه کف راهرو از فرش یا موکت پوشیده شده باشد، باید نصب آن برای تردد افراد معلول قابل اطمینان باشد. هرگونه برجستگی و اتصال نباید بیش از ۲ سانتی­متر ارتفاع داشته باشد.

۱-۱-۲-۵ در راهرو باید میله دستگرد وجود داشته باشد.

۱-۱-۳ بازشوها (در و پنجره)

۱-۱-۳-۱ حداقل عرض مفید هر لنگه در برای عبور صندلی چرخدار ۸۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۳-۲ در مورد درهایی که به مسیر عبور عمومی باز می­شوند تأمین دید کافی الزامی است. در هر صورت پیشامدگی لنگه در باز شده در مسیر عبور عمومی نباید بیش از ۱۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۳-۳ حداکثر ارتفاع دید از کف تمام شده ۱۰۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۳-۴ رنگ درها و چارچوب آن­ها باید در تضاد با رنگ دیوار همجوار خود باشد.

۱-۱-۳-۵ درها باید دارای پاخور به ارتفاع ۲۵ سانتی­متر باشند.

۱-۱-۳-۶ در صورت استفاده از درهای چرخان، گردشی، کشویی و … که برای افراد معلول غیرقابل استفاده است، پیش ­بینی یک در معمولی به عرض مفید حداقل ۸۰ سانتی­متر در جوار آن­ها برای استفاده افراد معلول الزامی است.

۱-۱-۳-۷ کلیه درها باید به سهولت باز و بسته شوند.

۱-۱-۳-۸ دستگیره درها باید از نوع اهرمی بوده و رنگ آن در تضاد با رنگ در و فاصله داخلی بین آن و سطح در ۳.۵ تا ۷ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۳-۹ حداقل فاصله بین دو در متوالی چنانچه هر دو در، در یک جهت باز شوند ۲۰۰ سانتی­متر و چنانچه هر دو به داخل باز شوند، ۲۸۰ سانتی­متر باشد .

 

 فاصله بین دو در متوالی که هر دو در یک جهت باز شوند. فاصله بین دو در متوالی که هر دو به داخل باز شوند.

فاصله بین دو در متوالی در نقشه شهرداری که هر دو در یک جهت باز شوند.      فاصله بین دو در متوالی در نقشه شهرداری که هر دو به داخل باز شوند.

۱-۱-۳-۱۰ درها باید حتی ­المقدور بدون آستانه باشند. در صورت اجبار حداکثر ارتفاع آستانه ۲ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۳-۱۱ به منظور تسهیل در حرکت، پیش ­بینی سطحی هموار در هر دو سوی در الزامی است.

۱-۱-۳-۱۲ خروجی اضطراری باید قابل دسترس و هم سطح بوده و به یک راه قابل دسترس ختم شود.

۱-۱-۳-۱۳ ارتفاع دستگیره (برای در و پنجره) از کف حداکثر ۱۰۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۳-۱۴ نصب میله دستگرد کمکی بر روی پنجره­ها و درها مطابق شکل ضروری است .

ارتفاع و مشخصات میله دستگرد کمکی بر روی درها نحوه کاربرد میله دستگرد کمکی بر روی درها

ارتفاع و مشخصات میله دستگرد کمکی بر روی درها در نقشه شهرداری       نحوه کاربرد میله دستگرد کمکی بر روی درها

 

۱-۱-۳-۱۵ کلیه درها و پنجره­هایی که تا کف دارای شیشه هستند در مقابل ضربه محافظت شوند.

۱-۱-۳-۱۶ زاویه بازشوی در باید حداقل ۹۰ درجه باشد.

۱-۱-۳-۱۷ دستگیره «در» فضاهای مخاطره­ زا (اتاق تاسیسات، برق، …) باید به زاویه قابل تشخیص با لامسه مجهز شود.

۱-۱-۴ راه ­پله

۱-۱-۴-۱ مطابق ضوابط نقشه شهرداری برای افراد معلول وجود علایم حسی در کف، قبل از ورود به قفسه پله و در پاگردها برای هشدار به نابینایان و کم­بینایان الزامی است.

۱-۱-۴-۲ عرض کف پله ۳۰ سانتی­متر و حداکثر ارتفاع آن ۱۷ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۴-۳ حداقل عرض پله ۱۲۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۴-۴ نصب دستگرد در طرفین پله الزامی است.

۱-۱-۴-۵ پله باید از جنس سخت و غیرلغزنده باشد.

۱-۱-۴-۶ شعاع گردی لبه کف پله نباید بیش از ۱۳ میلی­متر باشد.

۱-۱-۴-۷ نصب هرگونه اجزای الحاقی غیر هم سطح بر روی کف پله ممنوع است.

۱-۱-۴-۸ در کناره­ های عرضی پله، پیش­بینی جزئیات اجرایی به نحوی که مانع لغزش عصا شود الزامی است.

۱-۱-۴-۹ پاخور پله باید بسته باشد و پیشامدگی پله از پاخور نباید بیش از ۳ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۴-۱۰ حداکثر تعداد پله بین دو پاگرد باید ۱۲ پله باشد.

۱-۱-۴-۱۱ حداقل ابعاد پاگرد پله باید ۱۲۰×۱۲۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۵ سطح شیبدار

۱-۱-۵-۱ حداقل عرض سطح شیبدار ۱۲۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۵-۲ برای سطوح شیبدار تا ۳ متر طول، حداکثر شیب ۸ درصد با عرض حداقل ۱۲۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۵-۳ در سطوح شیبدار بیش از ۳ متر طول (تا حد مجاز ۹ متر) به ازای هر متر افزایش طول ۵ سانتی­متر به عرض مفید آن اضافه و ۰.۵ درصد از شیب آن کاسته شود.

۱-۱-۵-۴ سطح شیبدار نباید دارای شیب عرضی باشد.

۱-۱-۵-۵ در صورتی که سطح شیبدار در هوای آزاد واقع شود باید به طریقی طراحی گردد که از جمع شدن آب در سطوح حرکت جلوگیری شود.

۱-۱-۵-۶ پیش­ بینی یک پاگرد به عمق حداقل ۱۵۰ سانتی­متر با در نظر گرفتن حداکثر طول افقی ۹ متر الزامی است.

۱-۱-۵-۷ حداقل ابعاد پاگرد سطح شیب دار باید ۱۵۰×۱۵۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۵-۸ کف سطح شیبدار باید غیرلغزنده، ثابت، سخت و صاف باشد.

۱-۱-۵-۹ در صورتی که سطح شیبدار ارتفاعی بیش از ۲۵ سانتی­متر را طی کند و طول افقی آن بیش از ۱۸۵ سانتی­متر باشد، نصب میله دستگرد در طرفین آن الزامی است.

۱-۱-۵-۱۰ در کنارهای عرضی و پاگرد سطح شیبدار پیش­بینی لبه محافظ، حداقل به ارتفاع ۵ سانتی­متر با رنگ متضاد با محیط به نحوی که مانع لغزش استفاده کننده گردد، الزامی است.

۱-۱-۶ میله ­های دستگرد

۱-۱-۶-۱ قطر یا عرض میله دستگرد باید بین ۳.۵ تا ۴ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۶-۲ باید فاصله بین میله دستگرد و دیوار حداقل ۴ سانتی­متر باشد

۱-۱-۶-۳ اگر میله دستگرد در فرورفتگی دیوار نصب شده باشد باید عمق فضای تورفته حداقل ۷.۵ سانتی­متر و حداقل ۴۵ سانتی­متر بالای میله ادامه داشته باشد.

۱-۱-۶-۴ میله دستگرد در دو طرف رامپ و یا راه­ پله باید به صورت ممتد باشد.

۱-۱-۶-۵ لازم است میله دستگرد در کنار پله یا سطوح شیبدار حداقل ۳۰ سانتی­متر از ابتدا و انتهای آن پیشامده­تر و موازی کف باشد.

۱-۱-۶-۶ ارتفاع میله دستگرد از کف سطح شیبدار با پله، برای بزرگسالان ۸۵ سانتی­متر و برای کودکان ۶۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۶-۷ آغاز و پایان میله دستگرد در دو طرف رامپ و یا راه­ پله باید به صورت مدور و بدون تیزی باشد و یا باید به طرف کف، دیوار و یا پایه برگشته باشد.

۱-۱-۶-۸ میله دستگرد باید در محل اتصال خود ثابت باشد.

۱-۱-۶-۹ میله دستگرد و سطوح در جدار آن باید عاری از هر عنصر نوک تیز و ساینده باشد. ابتدا و انتهای میله باید شعاعی معادل حداقل ۳ سانتی­متر داشته باشد. رنگ میله­ های دستگرد باید متضاد با محیط اطراف باشد.

 

قطر میله­ های دستگرد و فاصله آن­ها از دیوار

قطر میله­ های دستگرد و فاصله آن­ها از دیوار در نقشه شهرداری

نصب میله دستگرد در فرورفتگی دیوار

نصب میله دستگرد در فرورفتگی دیواردر نقشه شهرداری

ابتدا و انتهای میله دستگرد در کنار پله

ابتدا و انتهای میله دستگرد در کنار پله در نقشه شهرداری

ابتدا وانتهای میله دستگرد در کنار سطح شیبدار

ابتدا وانتهای میله دستگرد در کنار سطح شیبداردر طراحی نقشه شهرداری

۱-۱-۷ آسانسور

۱-۱-۷-۱ مطابق ضوابط نقشه شهرداری برای افراد معلول در ساختمان­های عمومی که برای قابل دسترس بودن طبقات از آسانسور استفاده می­شود، وجود حداقل یک آسانسور با مشخصات زیر الزامی است.

عرض مفید در: ۸۰ سانتی­متر،

مجهز به دو در کشویی با ساز و کار برگرداننده بر اثر ضربه و با چشم الکترونیکی به ارتفاع ۷۵ سانتی­متر از کف،

بازشوی خوددکار مجدد در با حداقل ۷ ثانیه زمان توقف،

حداقل ابعاد مفید اتاقک آسانسور ۱۴۰×۱۱۰ سانتی­متر،

پوشش کف آسانسور محکم، ثابت، غیرلغزنده،

مجهز به دستگیره­های کمکی در دیواره­های آسانسور در ارتفاع ۸۵ سانتی­متر،

– ارتفاع دکمه­ های کنترل کننده در داخل و خارج از اتاقک آسانسور ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی­متر،

فاصله آن­ها از گوشه اتاقک آسانسور ۴۰ سانتی­متر بوده، حداقل برجستگی آن ۱.۵ سانتی­متر،

حداقل قطر آن ۳ سانتی­متر و نیز قابل استفاده برای نابینایان باشد.

– لازم است دکمه ­ای که طبقه همکف (ورودی) را نشان می­دهد، با اختلاف رنگ مشخص شده و کلیه دکمه ­های کنترل کننده آسانسور دارای رنگی متضاد با رنگ زمینه خود بوده تا برای افراد نیمه بینا قابل تشخیص باشد.

– در کنار دکمه ­های طبقات خارج و داخل اتاقک آسانسور نصب خط بریل برای نابینایان الزامی است.

۱-۱-۷-۲ آسانسور باید هم سطح ورودی و یا در دسترس بلامانع صندلی چرخدار قرار گیرد.

۱-۱-۷-۳ حداقل فضای انتظار در جلو آسانسور در هر طبقه باید ۱۵۰×۱۵۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۷-۴ لازم است توقف آسانسور با علامت صوتی مشخص شود، علامت صوتی باید طوری تنظیم گردد که برای بالا رفتن، یک بار و برای پایین آمدن دوبار به صدا درآید.

۱-۱-۷-۵ لازم است رنگ در اتاقک آسانسور در تضاد با رنگ دیوار همجوار خود بوده و به علامت بصری و صوتی مشخص کننده موقعیت اتافک که در بالای در، یا بالای تابلوی فرمان نصب می­شود، مجهز باشد.

۱-۱-۷-۶ در صورت نصب تلفن در اتاقک آسانسور، ارتفاع آن از کف حداکثر ۱۲۰ سانتی­متر و مجهز به تقویت کننده صدا باشد.

۱-۱-۷-۷ چنانچه آسانسورهای باری، برای مراجعان و کارمندان هم قابل استفاده باشد، باید استانداردهای ایمنی و قابل دسترس بودن، در آن­ها اعمال شود.

۱-۱-۸ فضاهای بهداشتی

۱-۱-۸-۱ مطابق ضوابط نقشه شهرداری برای افراد معلول در ساختمان­های عمومی تعبیه سرویس بهداشتی مخصوص افراد معلول الزامی است.

۱-۱-۸-۲ کف فضاهای بهداشتی باید غیرلغزنده باشد.

۱-۱-۸-۳ حداقل اندازه فضای سرویس بهداشتی باید ۱۷۰×۱۵۰ سانتی­متر باشد تا گردش صندلی چرخدار در آن امکان­پذیر باشد.

۱-۱-۸-۴ در سرویس بهداشتی باید به بیرون باز شود تا گشودن آن در مواقع اضطراری از بیرون امکان­ پذیر باشد.

۱-۱-۸-۵ نصب کاسه مستراح فرنگی به ارتفاع ۴۵ سانتی­متر از کف و با فاصله ۳۰ سانتی­متر از دیوار مجاور الزامی است.

ابعاد و اندازه ­های کاسه مستراح فرنگی

ضوابط و ابعاد و اندازه­ های کاسه مستراح فرنگی در تهیه نقشه شهرداری

۱-۱-۸-۶ نصب میله های دستگرد در طرفین کاسه مستراح به ارتفاع ۷۰ سانتی­متر از کف و ۲۰ سانتی­متر جلوتر از لبه جلویی کاسه الزامی است.

۱-۱-۸-۷ نصب میله­ های دستگرد کمکی عمودی با فاصله ۳۰ سانتی­متر از جلو کاسه و ۴۰ سانتی­متر بالاتر از نشیمن مستراح بر روی دیوار مجاور اجباری است. دامنه نوسان میله­ های عمودی باید ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی­متر از کف باشد.

۱-۱-۸-۸ نصب میله ­های دستگرد اضافی افقی بر روی قسمت داخلی در، به ارتفاع ۸۰ سانتی­متر از کف و حداکثر ۱۵ سانتی­متر فاصله از محور لولا و با طول حداقل ۳۰ سانتی­متر الزامی است.

۱-۱-۸-۹ کاسه دستشویی باید در فضایی به ابعاد ۷۵×۱۲۰ سانتی­متر قرار گیرد تا امکان دستیابی از روبرو را فراهم سازد.

۱-۱-۸-۱۰ پیش ­بینی فضای آزاد، به ارتفاع حداقل ۷۵ سانتی­متر از کف تا پایین لبه دستشویی الزامی است. عمق فضای آزاد برای زانو باید ۲۰ سانتی­متر و برای نوک پا ۴۵ سانتی­متر باشد .

فضای آزاد جلوی کاسه دستشویی فضای آزاد زیر کاسه دستشویی جهت قرارگیری صندلی چرخدار

فضای آزاد جلوی کاسه دستشویی در نقشه شهرداری                   فضای زیر کاسه  جهت قرارگیری صندلی چرخداردر نقشه شهرداری

۱-۱-۸-۱۱ لوله­ های آب گرم و فاضلاب زیر دستشویی باید حفاظت و عایق بندی شوند. در زیر دستشویی نباید گوشه­ های تیز وجود داشته باشد.

۱-۱-۸-۱۲ شیرهای دستشویی باید به صورت اهرمی و به راحتی باز و بسته شوند و حداکثر فاصله آن­ها از لبه جلو دستشویی ۶۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۸-۱۳ ارتفاع لبه پایینی آینه دستشویی افراد معلول از کف حداکثر ۹۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۸-۱۴ ارتفاع آویز حوله و جای صابون و یا دستگاه خشک ­کن برقی از کف نباید بیش از ۱۰۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۸-۱۵ فضای آزاد کف، در جلو وان باید به ابعاد ۱۵۰×۸۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۸-۱۶ فضای آزاد زیر دوش باید ۱۲۰×۱۲۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۸-۱۷ تعبیه صندلی تاشو جهت سهولت جابجایی در حمام (زیردوشی، وان) الزامی است.

۱-۱-۸-۱۸ در حمام­ ها یک سر دوشی با شلنگ به طول حداقل ۱۵۰ سانتی­متر که به هر دو صورت دوش ثابت یا دوش دستی قابل استفاده باشد، باید تأمین شود.

۱-۱-۹ آبخوری و آب سردکن

۱-۱-۹-۱ مطابق ضوابط نقشه شهرداری برای افراد معلول لازم است کلیه آبخوری­ های نصب شده در ساختمان­ها برای افراد معلول نیز قابل استفاده باشد.

۱-۱-۹-۲ آبخوری باید دارای فضای آزاد زانو به ارتفاع ۷۰ سانتی­متر از کف باشد و بین ۴۵ تا ۵۰ سانتی­متر عمق داشته باشد.

۱-۱-۹-۳ لازم است فضای آزاد به ابعاد ۷۵×۱۲۰ سانتی­متر جلو آبخوری برای حرکت صندلی چرخدار وجود داشته باشد تا در موقعی که فضای آزاد برای زانو وجود ندارد، فرد روی صندلی چرخدار بتواند به صورت موازی از آن استفاده نماید .

۱-۱-۹-۴ ارتفاع فواره نباید از ۹۰ سانتی­متر از کف تمام شده بیشتر باشد.

 

فضای آزاد جلوی آبخوری برای حرکت صندلی چرخدار در نقشه شهرداری            ارتفاع فواره آبخوری از کف تمام شده در نقشه شهرداری

 

۱-۱-۱۰ علایم

۱-۱-۱۰-۱ کلیه اماکن، فضاهای شهری و قسمت­هایی از ساختمان­های عمومی که برای استفاده ویژه افراد معلول طراحی و تجهیز گردیده ­اند باید به وسیله علایم بین­ المللی ویژه افراد معلول مشخص گردند.

۱-۱-۱۰-۲ علایم و نوشته­ ها باید واضح بوده و فاقد انعکاس نور و در تضاد با زمینه خود باشند. مانند نوشته­ های روشن روی زمینه تاریک یا بالعکس.

۱-۱-۱۰-۳ علایم داخلی ساختمان باید در کنار و طرف قفل درها و در ارتفاع بین ۱۴۰ تا ۱۷۰ سانتی­متر از کف تمام شده نصب شوند.

۱-۱-۱۰-۴ به منظور هدایت افراد نیمه بینا به مکان­های عمومی، لازم است با استفاده از چراغ­ها و رنگ­ها به علامت­گذاری در طول مسیر پرداخت.

۱-۱-۱۱ کنترل الکتریکی

۱-۱-۱۱-۱ کنترل­های الکتریکی و مکانیکی باید در فاصله ۴۰ تا ۱۲۰ سانتی­متر از کف قرار گیرند.

۱-۱-۱۱-۲ فضای آزاد کف به ابعاد ۱۲۰×۷۵ سانتی­متر باید در مجاور کنترل­های الکتریکی پیش­بینی شود تا از روبرو به طور موازی برای شخص روی صندلی چرخدار قابل دسترس باشد.

۱-۱-۱۱-۳ در کلیه فضاهای بهداشتی نصب زنگ خطر در ارتفاع ۱۲۰ سانتی­متر الزامی است.

۱-۱-۱۲ علایم خطر

۱-۱-۱۲-۱ نصب سیستم ­های هشدار دهنده شنیداری و دیداری در کلیه ساختمان­های عمومی الزامی است.

بارانداز، اتاق­های تأسیسات حرارتی، انبارها و مشابه آن­ها باید با اختلاف رنگ و نیز علایم حسی لامسه­ای مشخص شوند.

۱-۱-۱۳ تلفن

ضروری است تلفن ­های مجهز به سیستم تقویت صدا، در بیمارستان­ها، فضای سالن انتظار هتل­ ها، پایانه­ های مسافربری، زندان­ها و سایر مکان­های مشابه تعبیه گردند.

۱-۱-۱۴ فضاهای تجمع

۱-۱-۱۴-۱ مطابق ضوابط نقشه شهرداری برای افراد معلول ،چنانچه در ساختمان­های عمومی، مکان­های تجمع پیش­ بینی شده باشد، باید تعداد محل پیش­بینی شده برای صندلی چرخدار با جدول زیر مطابقت داشته باشد:

ظرفیت صندلی و محوطه تجمع

تعداد لازم محل برای صندلی چرخدار

۵۰ تا ۷۵

۳

۷۶ تا ۱۰۰

۴

۱۰۱ تا ۱۵۰

۵

۱۵۱ تا ۲۰۰

۶

۲۰۱ تا ۳۰۰

۷

۳۰۱ تا ۴۰۰

۸

۴۰۱ تا ۵۰۰

۹

۵۰۱ تا ۱۰۰۰

۲ درصد از کل

بیشتر از ۱۰۰۰

۲ درصد، به اضافه ۱ برای هر ۱۰۰ نفر ظرفیت بیشتر از ۱۰۰۰ نفر

۱-۱-۱۴-۲ ابعاد محل استقرار صندلی چرخدار باید ۱۷۰×۱۲۰ سانتی­متر باشد.

۱-۱-۱۴-۳ محل­های صندلی چرخدار باید هم ردیف و پیوسته به صندلی­های ثابت و در تمام سطح صندلی­ های ثابت پخش شده باشد. این محل­ها باید به یک راه قابل دسترس که به عنوان راه خروج اضطراری نیز هست، متصل باشند و باید در موقعیت زاویه دید برابر با دید قسمت­های دیگر قرار بگیرد.

استثناء: استقرار محل­های دید قابل دسترس به صورت مجزا در مکان­های با شیب بیش از ۵۰ درصد به شرط حفظ خطوط دید مجاز است. استقرار محل­های دید قابل دسترس به صورت مجزا در مکان­های هم تراز نظیر «بالکن‌ها» و یا طبقاتی که از راه خروج اضطراری قابلیت دسترس دارند، مجاز است.

۱-۱-۱۴-۴ زمین یا کف در محل­های صندلی چرخدار باید مسطح، محکم، ثابت و غیرلغزنده باشد.

۱-۱-۱۴-۵ یک راه قابل دسترس باید محل­های استقرار صندلی­های چرخدار را به محدوده صحنه متصل کند. اتصال شامل: صحنه، پشت صحنه، اتاقک­های رختکن، گنجه­ های لباس و دیگر فضاهای مورد استفاده هنرپیشگان می­ شود.

۱-۱-۱۴-۶ در صورتی که گوشی برای صندلی­های ثابت پیش ­بینی شده باشد، این صندلی­ها باید در فاصله دید ۱۵ متر از صحنه یا محدوده نمایش قرار داده شوند.

۱-۱-۱۵ نیمکت و میزکار

در صورتی که در ساختمانی، نیمکت، میز، یا میزهای کار به صورت ثابت یا جاسازی شده پیش ­بینی شده باشد، حداقل ۵ درصد از فضای نیمکت­ها، میزها یا میزهای کار یا حداقل یکی از آن­ها (هر کدام بیشتر باشد) باید مطابق شرایط زیر قابل دسترس افراد معلول باشد:

الف- در صورتی که فضاهای نیمکت برای اشخاص با صندلی چرخدار جلو میزها یا سطوح کار پیش­بینی شده باشد، حداقل باید ۷۱ سانتی­متر عرض و ۵۰ سانتی­متر عمق داشته باشد.

ب- ارتفاع سطح میزها و سطوح کار باید بین ۷۰ تا ۸۵ سانتی­متر از کف یا زمین باشد.

 

 

 

 

 

 

این مطلب را به اشتراک بگذارید:

اینستاگرام نقش شهر ، مفید و متفاوت :

نظرات و تجربیات خود را درباره این مقاله با ما و سایرین به اشتراک بگذارید.

۰ نظر

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.